هدف: تنش شغلی همراه با پریشانی روانشناختی همواره مشکلی قابل ملاحظه در پرستاران شاغل در بخش مراقبتهای ویژه محسوب میشود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی معنویت درمانی شناختی - رفتاری بر تنش شغلی و پریشانی روانشناختی پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.
روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر در برگیرنده تمامی پرستاران شاغل در در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران در سال 1398 بود. با عنایت به شبه آزمایشی بودن طرح، نمونهای به حجم 30 نفر با توجه به معیارهای شمول از بین افراد جامعه آماری به صورت در دسترس انتخاب شدند. اعضای نمونه به صورت جایگزینی تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس شرکت کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقهای معنویت درمانی شناختی - رفتاری شرکت کردند؛ در حالیکه اعضای گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکردند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل
پرسشنامه تنش شغلی کوهن (1964) و مقیاس پریشانی روان شناختی کسلر (2003) بوده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس یک و چندمتغیره استفاده شد.
یافتهها: آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد معنویت درمانی شناختی - رفتاری تأثیر معناداری بر تنش شغلی (77/34=
F؛ 000/0=
P) و زیرمقیاسهای ناکارآمدی تصوری (77/208=
F؛ 000/0=
P) و ابهام و محدودیت (20/5=
F؛ 000/0=
P) دارد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس یک متغیره نشان داد آموزش معنویت درمانی شناختی - رفتاری بر پریشانی روانشناختی (81/42=
F؛ 000/0=
P) پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه تأثیر معناداری دارد.
نتیجهگیری: طبق یافتههای این مطالعه، معنویت درمانی شناختی - رفتاری سبب کاهش تنش شغلی و پریشانی روانشناختی در پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه میشود و نمایانگر افقهای تازه در مداخلات بالینی است و میتوان از آن به عنوان یک روش مداخلهای مؤثر سود جست. بنابراین، به نظر میرسد این مداخله آموزشی برای پرستاران شاغل در بخش مراقبتهای ویژه نیز کاربردی است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1399/3/31 | انتشار: 1399/4/21