1- دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران.
2- دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران (نویسنده مسئول). ، samadi667@yahoo.com
3- استادیار، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده: (1575 مشاهده)
هدف: ظهور برند شخصی در اواخر دهه 1990 نتیجه ی یکسان سازی نیروهای اقتصادی بود که بعدها به یک روش برای جایگاه یابی خود در محیط کار رقابتی تبدیل شد. ﺳﺆال اصلی این اﺳﺖ که: چگونه میتوان با در نظر گرفتن عوامل اجتماعی و فرهنگی به تدوین استراتژی اصلاح برند شخصی پرداخت؟ بنابراین هدف از این پژوهش بررسی وضعیت الگو در ایران و شناسایی مولفههای اثرگذار در ارتقای آن بوده است. از روش های مصاحبه، مشاهده و فیش برداری جهت گردآوری اطلاعات استفاده شده است.
مواد و روش ها: مشارکت کنندگان به گونه ای انتخاب شدند که فعالیت آنها در رابطه با برند سازی و برند شخصی بوده؛ با توجه به روش نمونه گیری گلوله برفی، تعداد نمونه بین 10 تا 25 نفر و در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تجزیه و تحلیل تم استفاده شد.
یافته ها: پس از انجام مصاحبهها و پیاده نمودن آنها، با برش زدن متن مصاحبه، مفهوم پردازی، مقولهبندی و دستهبندی آنها در مقولههای اصلی و فرعی، تحلیل داده ها با استفاده از روش کدگذاری باز و محوری و طبقه بندی واحدهای متنی موجود، طبقه های معنی دار و منطقی (تم)، انجام شد. نام تجاری شخصی تنها راه برای نجات از ناپایداری های اقتصادی است.
نتیجه گیری: اﻳﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻣﻮﺟﺐ ﻛﺎﻫﺶ رﻳﺴﻚ، ﻛﺎﻫﺶ ﻫﺰﻳﻨﻪ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎ ﻣﻲﮔﺮدد. این تحقیق می تواند به افزایش دانش در زمینه انتخاب و برند شخصی بپردازد، چرا که در این پژوهش تلاش می شود تا با ارایه الگویی به درک بهتری از استراتژی اصلاح برند شخصی با در نظر گرفتن عوامل اجتماعی و فرهنگی بپردازد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1399/1/5 | انتشار: 1399/3/31