دوره 2، شماره 3 - ( تابستان 1397 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 121-113 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Madadi Zavareh S, Golparvar M, Aghaie A. Effect of Positive Existential Therapy and Positive Iranian-Islamic Therapy on Depression and Anxiety of Female Students with Social Anxiety. Islamic Life Style. 2018; 2 (3) :113-121
URL: http://islamiclifej.com/article-1-186-fa.html
URL: http://islamiclifej.com/article-1-186-fa.html
مددی‌زواره سارا، گل‌پرور محسن، آقایی اصغر. تاثیر درمان مثبت‌نگری وجودگرا و درمان مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی بر اضطراب و افسردگی دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت. 1397; 2 (3) :121-113
1- گروه روان‌شناسی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
2- گروه روان‌شناسی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ، drmgolparvar@gmail.com
2- گروه روان‌شناسی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ، drmgolparvar@gmail.com
چکیده: (5673 مشاهده)
اهداف: یکی از حوزه‌هایی که دختران دانش‌آموز دارای اضطراب اجتماعی نیازمند یاری‌رسانی هستند، تضعیف اضطراب و افسردگی آنها است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان مثبت‌نگر وجودگرا و درمان مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی بر اضطراب و افسردگی دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی بود.
مواد و روش‌ها: پژوهش نیمه‌آزمایشی حاضر با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل در سال ۱۳۹۶ بین ۴۵ نفر از دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی مقطع متوسطه دوم شهر اردستان که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند، اجرا شد. سپس به‌صورت تصادفی در گروه درمان مثبت‌نگری وجودی، گروه درمان مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی و گروه کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. از پرسش‌نامه اضطراب و افسردگی بک به‌عنوان ابزار استفاده شد. گروه درمان مثبت‌نگری وجودگرا، ۱۰ جلسه ۹۰دقیقه‌ای به‌صورت گروهی و گروه مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی، ۱۱ جلسه ۹۰دقیقه‌ای به‌صورت هفته‌ای یک جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۰ از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تک‌متغیری با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.
یافته‌ها: بین درمان مثبت‌نگری وجودگرا و مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی با گروه کنترل در اضطراب و افسردگی در پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری وجود داشت (۰/۰۰۱=p). درمان مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی نسبت به درمان مثبت‌نگری وجودگرا در افسردگی دارای تفاوت معنی‌داری بود (۰/۰۵p<).
نتیجه‌گیری: درمان مثبت‌نگری وجودگرا و مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی باعث کاهش اضطراب دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی می‌شود. همچنین درمان مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی نسبت به درمان مثبت‌نگری وجودگرا تاثیر بیشتری در کاهش افسردگی این دانش‌آموزان دارد.
مواد و روش‌ها: پژوهش نیمه‌آزمایشی حاضر با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل در سال ۱۳۹۶ بین ۴۵ نفر از دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی مقطع متوسطه دوم شهر اردستان که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند، اجرا شد. سپس به‌صورت تصادفی در گروه درمان مثبت‌نگری وجودی، گروه درمان مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی و گروه کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) قرار گرفتند. از پرسش‌نامه اضطراب و افسردگی بک به‌عنوان ابزار استفاده شد. گروه درمان مثبت‌نگری وجودگرا، ۱۰ جلسه ۹۰دقیقه‌ای به‌صورت گروهی و گروه مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی، ۱۱ جلسه ۹۰دقیقه‌ای به‌صورت هفته‌ای یک جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۰ از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تک‌متغیری با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.
یافته‌ها: بین درمان مثبت‌نگری وجودگرا و مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی با گروه کنترل در اضطراب و افسردگی در پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری وجود داشت (۰/۰۰۱=p). درمان مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی نسبت به درمان مثبت‌نگری وجودگرا در افسردگی دارای تفاوت معنی‌داری بود (۰/۰۵p<).
نتیجه‌گیری: درمان مثبت‌نگری وجودگرا و مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی باعث کاهش اضطراب دانش‌آموزان دختر دارای اضطراب اجتماعی می‌شود. همچنین درمان مثبت‌نگر ایرانی- اسلامی نسبت به درمان مثبت‌نگری وجودگرا تاثیر بیشتری در کاهش افسردگی این دانش‌آموزان دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
