دوره 7، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 153-146 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zakeri A, Jafar Tabatabaei S S. The Role of Forgiveness and Spiritual Capital in Predicting Social Health of Students. Islamic Life Style 2023; 7 (3) :146-153
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1674-fa.html
URL: http://islamiclifej.com/article-1-1674-fa.html
ذاکری آمنه، جعفر طباطبایی سمانه سادات. نقش بخشش و سرمایه معنوی در پیش‌بینی سلامت اجتماعی دانشجویان. سبک زندگی اسلامی با محوریت سلامت. 1402; 7 (3) :146-153
1- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی تربیتی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران.
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران (نویسنده مسئول). ، tabatabaee@gmail.com
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران (نویسنده مسئول). ، tabatabaee@gmail.com
چکیده: (497 مشاهده)
هدف: بررسی نقش عوامل موثر در سلامت اجتماعی دانشجویان دارای اهمیت است، زیرا ارتقای آن منجر به بهبود سلامت آن‌ها می‌شود. بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی نقش بخشش و سرمایه معنوی در پیش‌بینی سلامت اجتماعی دانشجویان انجام شد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان کارشناسی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد بیرجند در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که بر اساس جدول گجرسی و مورگان، 196 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. گردآوری شامل پرسش‌نامه‌های بخشش تامسون و همکاران (2005)، نشاط معنوی چیریان و افروز (1395) و سلامت اجتماعی کییز (1998) بودند. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به شیوه گام‌به‌گام استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین بخشش (572/0=r) و سرمایه معنوی (568/0=r) با سلامت اجتماعی ارتباط مستقیم معنی‌داری وجود دارد (۰۱/0>p). همچنین نتایج نشان داد که نشان داد مؤلفه‌های بخشش 1/33 درصد و نشاط معنوی، ۱/۳۴ درصد از واریانس سلامت اجتماعی را تبیین میکنند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که بخشش و سرمایه معنوی می‌تواند نقش مؤثری در پیش‌بینی سلامت اجتماعی دانشجویان ایفا کنند؛ بنابراین آموزش و ارتقای سرمایه معنوی و نیز ترغیب دانشجویان به بخشش به بهبود سلامت اجتماعی دانشجویان منجر می‌شود.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان کارشناسی علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه آزاد بیرجند در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که بر اساس جدول گجرسی و مورگان، 196 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. گردآوری شامل پرسش‌نامه‌های بخشش تامسون و همکاران (2005)، نشاط معنوی چیریان و افروز (1395) و سلامت اجتماعی کییز (1998) بودند. جهت تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه به شیوه گام‌به‌گام استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین بخشش (572/0=r) و سرمایه معنوی (568/0=r) با سلامت اجتماعی ارتباط مستقیم معنی‌داری وجود دارد (۰۱/0>p). همچنین نتایج نشان داد که نشان داد مؤلفه‌های بخشش 1/33 درصد و نشاط معنوی، ۱/۳۴ درصد از واریانس سلامت اجتماعی را تبیین میکنند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که بخشش و سرمایه معنوی می‌تواند نقش مؤثری در پیش‌بینی سلامت اجتماعی دانشجویان ایفا کنند؛ بنابراین آموزش و ارتقای سرمایه معنوی و نیز ترغیب دانشجویان به بخشش به بهبود سلامت اجتماعی دانشجویان منجر می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
