1- دانشجوی دکتری، گروه مدیریت ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- دانشیار، گروه تربیت بدنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، moh.Esmaili@iauctb.ac.ir
3- دانشیار، گروه تربیت بدنی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (551 مشاهده)
هدف: هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل جامع ارتقای نظام نظارت در سازمانهای ورزشی کشور بود.
مواد و روش ها: این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی و توسعهای و ازلحاظ شیوه گردآوری دادهها، بهصورت کیفی از نوع داده بنیاد بود. مشارکتکنندگان این بخش از پژوهش شامل 16 نفر از اعضای هیئتعلمی و صاحبنظران مرتبط با حوزه مدیریت ورزشی بودند که با روش نمونهگیری هدفمند از نوع نظری و گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار این تحقیق مصاحبههای نیمه ساختاریافته جهت دستیابی به توصیفی غنی از تجارب، نگرش و ادراک مصاحبهشوندگان نسبت به عوامل مؤثر بر نظام نظارت در سازمانهای ورزشی استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادههای کیفی با روش داده بنیاد مبتنی بر رویکرد سیستماتیک و طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و منتخب انجام گرفت. جهت اطمینان از اعتبار تحلیلهای کیفی، از روش بازبینی توسط اعضا، مستندسازی از طریق نقلقول نویسی و بررسی همکار استفاده شد.
یافته ها: بر اساس یافتههای پژوهش در بخش کیفی 85 کدباز در قالب 24 مفهوم و 11 مقوله اصلی شناسایی شد که در قالب مدل پارادایمی شامل شرایط علی (بهرهوری، سلامت اداری)، شرایط زمینهای (بسترهای فردی، شفافیت)، شرایط مداخلهگر (روساختاری، زیرساختاری)، راهبردها (ارزیابی و نظارت، ارتقای عملکرد) و پیامدها (درون سازمانی و برون سازمانی)، به مقوله محوری ارتقای نظام نظارت شامل (نظارت عمومی، اختصاصی و هوشمند) ارتباط داده شدند.
نتیجه گیری: بر مبنای نتایج، ارزیابی عملکرد در سازمانها، بخصوص سازمانهای ورزشی، و نظر بهضرورت وجود این سیستم در سازمانهای ورزشی، انجام تحقیقات در رابطه باوجود یا نبود نظام ارزیابی عملکرد در سازمانهای را ضروری میکند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بالینی دریافت: 1400/8/5 | انتشار: 1402/5/15